Archive

Κατά το άρθρο 211 του ΑΚ «Δήλωση βούλησης από κάποιον (αντιπρόσωπος) στο όνομα άλλου (αντιπροσωπευομένου) μέσα στα όρια της εξουσίας αντιπροσώπευσης ενεργεί αμέσως υπέρ και κατά του αντιπροσωπευομένου. Το αποτέλεσμα αυτό επέρχεται είτε η δήλωση γίνεται ρητά στο όνομα του αντιπροσωπευομένου είτε συνάγεται από τις περιστάσεις ότι έγινε στο όνομά του. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται αναλόγως και όταν η δήλωση της βούλησης απευθύνεται προς τον αντιπρόσωπο» και κατά το άρθρο 216 του ίδιου Κώδικα «Η εξουσία αντιπροσώπευσης παρέχεται με σχετική δικαιοπραξία (πληρεξουσιότητα)».

Για να παρασχεθεί με πληρεξουσιότητα η εξουσία αντιπροσώπευσης από ένα πρόσωπο σε άλλο, πρέπει να υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα τους πάνω στην οποία [σχέση] στηρίζεται ο λόγος παροχής πληρεξουσιότητας. Συνήθως αυτή η σχέση είναι σύμβαση, π.χ. εντολή, σχέση εργασίας, σχέση εταιρίας, σύμβαση έργου. Αυτή λοιπόν η σχέση πάνω στην οποία στηρίζεται η παροχή πληρεξουσιότητας ονομάζεται εσωτερική σχέση. Η εγκυρότητα της πληρεξουσιότητας δεν εξαρτάται από το κύρος της εσωτερικής αυτής σχέσης [causa της πληρεξουσιότητας].

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και εάν ο αντιπροσωπευόμενος δεν έχει παράσχει πληρεξουσιότητα στον πληρεξούσιο, εν τούτοις η εμπιστοσύνη του τρίτου στην παροχή πληρεξουσιότητας κρίνεται άξια προστασίας. Αυτό συμβαίνει γιατί ο αντιπροσωπευόμενος με την συμπεριφορά του δημιούργησε την εύλογη εντύπωση της ύπαρξης πληρεξουσιότητας. Αυτό συμβαίνει στις περιπτώσεις της λεγόμενης πληρεξουσιότητας ανοχής και της φαινόμενης πληρεξουσιότητας (ΟΡ. ΣΧΕΤ. 554/2013 ΑΠ)Read More

Στο δικαιούχο εμπορικού ή βιομηχανικού σήματος είναι δυνατό να παρασχεθεί έννομη προστασία συμπληρωματικά – επικουρικά και σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 και 13 Ν. 146/1914 περί αθέμιτου ανταγωνισμού, (ΠΠΒερ 142/2007 Αρμ. 2008.1854, ΠΠΡοδ 140/2005, ΝΟΜΟΣ), εφόσον η προστασία που παρέχουν οι ειδικές περί σημάτων διατάξεις δεν επαρκεί (ΜΠΑ 12035/2014 (Ασφ), ΝΟΜΟΣ, ΠΠΑθ 4549/2011, ΕΑ 103/2009, ΔΕΕ 2009.443, ΕΑ 545/1990, ΕΑ 531/1989, ΠΠΑθ 4549/2011) εφόσον πληρούνται οι ειδικότερες προϋποθέσεις αυτού. Δηλαδή, «..η προστασία αυτή παρέχεται για τη συμπλήρωση τυχόν κενών που καταλείπει η νομοθεσία περί σημάτων. Μέρος της νομολογίας, ακολουθώντας παλαιά εσφαλμένη πρακτική, εξακολουθεί να παρέχει παράλληλη (και όχι απλώς συμπληρωματική) προστασία με βάση τον Ν. 1461/114» (Ν.Ρόκας, Σήματα, Ερμηνεία του Ν. 4072/2012, Ενημέρωση με τον Ν. 4155/2013, Νομική Βιβλιοθήκη 2013, σελ. 66). Υπέρ της επικουρικής και μόνον εφαρμογής του ν. 146/1914 τάσσονται ΕΑ 156/06, ΕπισκΕΔ 2006,524, ΜΠΚερκ 1318/02, ΙΕΔ 2004,157, ΜΠΗρακλ.169/2000, ΕΕμπΔ 2000,382=ΔΕΕ 2000,726 παρατ. Κυπρούλη 789, ΜΠΠ 3646/99, ΕΕμπΔ 2000,789, ΜΠΚερκ 1318/02, ΧρΙΔ 2002,943 με παρατηρήσεις Μαρίνου.

Πάντως η κατά το άρθρο 13 ν. 146/1914 προστασία αποκλείεται (Ν.Ρόκας, Σήματα, Ερμηνεία του Ν. 4072/2012, Ενημέρωση με τον Ν. 4155/2013, Νομική Βιβλιοθήκη 2013, σελ. 66βλ. άρθρο 14 παρ. 1 εδ. 2 ν. 146/1914 και ΕΑ 6195/2008, ΕπισκΕΔ 2009,223, ΜΠΑ 7032/08, ΔΕΕ 2009, 689 παρατ. Αποστολόπουλου, ΜΠΑ 12504/1999, ΕΕμπΔ 1999,407)

Επομένως, οι αξιώσεις από αθέμιτο ανταγωνισμό συντρέχουν μόνον επικουρικά με τις αξιώσεις από την προσβολή εμπορικού σήματος ή σήματος φήμης και όχι σωρευτικά.

Αικατερίνη Α. Βασιλοπούλου

Δικηγόρος Αθηνών

Master 2 Université Toulouse I

Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 40 του α.ν. 1846/1951 (Α` 179), κάθε παροχή που καταβλήθηκε αχρεωστήτως από το ΙΚΑ επιστρέφεται σ’ αυτό εντόκως. Ωστόσο, η αναζήτηση από τον ασφαλιστικό οργανισμό περιοδικών ασφαλιστικών παροχών μετά την πάροδο εύλογου χρόνου από την είσπραξή τους, ο οποίος πάντοτε κρίνεται αναλόγως των συνθηκών της εκάστοτε περίπτωσης, αντίκειται στην αρχή της χρηστής διοικήσεως αν οι παροχές αυτές έχουν μεν καταβληθεί αχρεωστήτως από τον ασφαλιστικό οργανισμό, ο ασφαλισμένος, όμως, τις έχει εισπράξει καλόπιστα.

Νομολογιακά έχει κριθεί ότι, η αναζήτηση των παροχών για διάστημα πέραν της πενταετίας, επιτρέπεται μόνο εφόσον κριθεί ότι αυτός που έχει εισπράξει τα αναζητούμενα ποσά τελούσε κατά την είσπραξή τους σε δόλο έναντι του οργανισμού, η κρίση δε για τη συνδρομή του δόλου πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς (Σ.τ.Ε. 3699/2015, 814/2012, 1619/2006 επταμ.,1601, 1835/2007, 154/2008, 2291/2009, 2070/2010). Ο δόλος, που αποτελεί τη νομική βάση της αναζήτησης και που πρέπει να βεβαιώνεται με πλήρως αιτιολογημένη κρίση, πρέπει να συντρέχει στο πρόσωπο του εισπράξαντος, από τον οποίο αναζητείται κατ` αρχήν η αχρεωστήτως καταβληθείσα παροχή.

Εάν, όμως, η αναζήτηση στρέφεται κατά τρίτου προσώπου διαφορετικού από τον εισπράξανταRead More

Κατά τη διάταξη του άρθρου 8 παρ.4 του ν.δ. 4020/1959, είναι άκυρη κάθε συμφωνία μεταξύ εργοδότη και μισθωτού, με την οποία οι αμοιβές ή αποζημιώσεις, που οφείλονται στο δεύτερο για νόμιμη ή παράνομη υπερωρία, θα καλύπτονται εν όλω ή εν μέρει με την καταβολή αποδοχών, που είναι υψηλότερες από τις ελάχιστες νόμιμες.

Από την ίδια διάταξη εξ αντιδιαστολής συνάγεται ότι δεν απαγορεύεται η συνομολόγηση συμφωνίας καταλογισμού, στις καταβαλλόμενες, υπέρτερες των νομίμων, αποδοχές, όσων προσαυξήσεων δικαιούται ο μισθωτός για πρόσθετη απασχόλησή του λόγω υπερεργασίας (ΑΠ 1254/2013, ΑΠ 220/2007, ΑΠ 1129/2007 ΤΝΠ ΔΣΑ). Ο συμβατικός δηλαδή καταλογισμός (συμψηφισμός) της αμοιβής υπερεργασίας με τον υπέρτερο του νομίμου καταβαλλόμενο μισθό είναι επιτρεπτός. (ΑΠ 429/10, ΑΠ 1413/09)

Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ.2 και 2 παρ.2 της, κατ’ εξουσιοδότηση του Ν. 28/1944, εκδοθείσας υπ’αρ. 25825/1951 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και ΕργασίαςRead More

Κατά το άρ. 1 §1 του ΒΔ της 28-01/04-02-1938 «περί κανονισμού ωρών εργασίας του προσωπικού φορτηγού αυτοκινήτου» (ΦΕΚ Α` 35), τα φορτηγά αυτοκίνητα διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες, (Α΄, Β΄ και Γ΄), από τις οποίες η κατηγορία Γ΄ περιλαμβάνει τα φορτηγά των λοιπών ανώνυμων εταιρειών, βιομηχανικών εργοστασίων επιχειρήσεων πάσης φύσεως. Κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου 1 του πιο πάνω ΒΔ, η απασχόληση των οδηγών των φορτηγών αυτοκινήτων (Γ΄) κατηγορίας δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 8 ώρες ημερησίως, παρά μόνο καθ’ ό μέτρο κρίνεται αναγκαία για την πρόληψη διαταραχής στην κανονική διεξαγωγή της εργασίας, σε περίπτωση ατυχήματος, επικειμένου η επελθόντος, επείγουσας εργασίας σε μηχανές, εργαλεία ή εγκαταστάσεις και ανωτέρας βίας, κατά δε το ΒΔ 882/61 και λόγω συσσωρεύσεως εργασίας ή προς αντιμετώπιση επείγουσας γενικά εργασίας επί δίωρο ημερησίως (πέρα δηλαδή του οκταώρου) και επί τρίμηνο ετησίως κατ` ανώτατο όριο.

Read More