Archive

Στο άρθρο 1 του π.δ. 267/1998 «Διαδικασία χαρακτηρισμού και κατεδάφισης νέων αυθαιρέτων κατασκευών κ.λ.π.» (φ. Α` 195) ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι: «1.Η διαπίστωση και ο χαρακτηρισμός αυθαιρέτου … γίνεται ύστερα από αυτοψία υπαλλήλου της κατά τόπο αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας που συντάσσει επί τόπου σχετική έκθεση…3. Η πιο πάνω έκθεση που υπογράφεται από τον υπάλληλο που διενεργεί την αυτοψία τοιχοκολλείται την ίδια μέρα στο αυθαίρετο. Για την τοιχοκόλληση συντάσσεται πράξη κάτω από το πρωτότυπο της έκθεσης …» ενώ στο άρθρο 4 του ίδιου π.δ/τος ορίζονται τα εξής: «1. Κατά της έκθεσης αυτοψίας μπορεί να κάνει ένσταση κάθε ενδιαφερόμενος. 4…. Η επιτροπή, αφού εξετάσει τις απόψεις του ενδιαφερομένου, αποφαίνεται οριστικά επί της ένστασης με αιτιολογημένη απόφαση, η οποία αναγράφεται πάνω στην ένσταση και υπογράφεται από τα μέλη και το γραμματέα αυτής. Της απόφασης λαμβάνει γνώση ο ενδιαφερόμενος, υπογράφοντας αμέσως … Η απόφαση της επιτροπής είναι οριστική. Αν απορριφθεί η ένσταση το αυθαίρετο κατεδαφίζεται μέσα σε 10 ημέρες από την έκδοση της απόφασης είτε από τον κύριο ή τους συγκυρίους του αυθαιρέτου είτε από την αρμόδια πολεοδομική αρχή, τα δε πρόστιμα όπως τελικά οριστικοποιήθηκαν από την επιτροπή, βεβαιώνονται στην αρμόδια οικονομική υπηρεσία, εισπράττονται ως δημόσιο έσοδο και αποδίδονται εξ ολοκλήρου στο Ειδικό Ταμείο Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων (Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ.) ...».

Από τις παραπάνω διατάξεις, ερµηνευόµενες σε συνδυασµό µε το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγµατος που κατοχυρώνει το δικαίωµα παροχής δικαστικής προστασίας, συνάγεται ότι προκειμένου να βεβαιωθεί ταμειακώς («εν στενή εννοία») το πρόστιμο αυθαίρετης κατασκευής στο δημόσιο ταμείο, απαιτείται η προηγούμενη οριστικοποίηση της πράξεως επιβολής τούτου (δηλαδή του νομίμου νομίμου τίτλου).Read More

Σύμφωνα με το άρθρο 13 του Κώδικα Συμβολαιογράφων (Ν. 2830/2000), ο συμβολαιογράφος έχει καθήκον να χορηγεί αντίγραφα των δημοσίων εγγράφων που συντάσσουν καθώς και των εις αυτά προσαρτημένων και αναφερόμενων εγγράφων.

Η υποχρέωση αυτή του συμβολαιογράφου, οριοθετείται από το έννομο συμφέρον του αιτούντος (ενεργητική νομιμοποίηση προς χορήγηση του εγγράφου).Έτσι, το αρ. 13 Ν.  2830/2000 ορίζει συγκεκριμένα ότι « Ο συμβολαιογράφος χορηγεί αντίγραφα των συμβολαίων ή άλλων εγγράφων που κατέχει στους δικαιοπρακτήσαντες, στους καθολικούς ή ειδικούς διαδόχους τους, σε κάθε τρίτο εφόσον το συμβολαιογραφικό έγγραφο καταχωρήθηκε σε δημόσια βιβλία ή δημοσιεύθηκε από αρμόδιες αρχές ή στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Σε κάθε άλλη περίπτωση, τρίτος, που έχει έννομο συμφέρον, μπορεί να λάβει τα παραπάνω έγγραφα κατόπιν παραγγελίας του εισαγγελέα πρωτοδικών.»

Μετά από ερώτημα που τέθηκε από τον Συμβ/κό Σύλλογο στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ), αναφορικά με τον εάν απαιτείται η άδεια της Αρχής κατά την χορήγηση αντιγράφων διαθηκών, όταν αυτές περιέχουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, η ΑΠΔΠΧ, με την υπ’αρ. 119/2015 απόφασή της έκρινε ότι ο συμβολαιογράφος «..µπορεί να χορηγήσει αντίγραφα διαθήκης, έστω και αν, µετά την προαναφερθείσα έρευνα, κρίνει ότι περιέχουν ευαίσθητα προσωπικά δεδοµένα, χωρίς να χρειάζεται η προηγούµενη λήψη άδειας από την Αρχή.»

Στο σκεπτικό της η αρχή επισημαίνει ότι  «µε τη δημοσίευση της διαθήκης στα οικεία βιβλία του πρωτοδικείου, όπως και στο πρακτικό που προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις (άρθρα 1769, 1770 και 1771, όπως νυν ισχύουν, 1778 ΑΚ), το κείµενό της καθίσταται προσιτό στον καθένα και µε την ανάγνωση του περιεχομένου της και την καταχώρισή του στο οικείο πρακτικό (1771 ΑΚ) διενεργείται η επεξεργασία των ευαίσθητων δεδοµένων που τυχόν περιέχει χωρίς άδεια της Αρχής. Τούτο είναι συµβατό µε την διάταξη της περ. στ’ παρ. 1 του αρθ. 7Α του ν. 2472/1997 (όπως προστέθηκε µε την παρ. 4 του αρθ. 8 του ν. 2819/2000), κατά την οποία, όταν η επεξεργασία γίνεται από δικαστικές υπηρεσίες, για την εξυπηρέτηση των αναγκών της λειτουργίας τους, δεν απαιτείται η λήψη άδειας της Αρχής.»

Αικατερίνη Α. Βασιλοπούλου

Δικηγόρος Αθηνών

Master 2 Université Toulouse I

119_2015-apdpch

Με το άρθρο 21 του ν. 2972/2001 ορίσθηκε ότι επί κατασχέσεως εις χείρας του ΙΚΑ ως τρίτου εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του άρθρου 95 του ν. 2362/1995 περί Δημοσίου Λογιστικού, που διέπει τις κατασχέσεις στα χέρια του Δημοσίου ως τρίτου. Ήδη το άρθρο αυτό έχει καταργηθεί και πλέον η κατάσχεση εις χείρας του Δημοσίου ως τρίτου (κατά συνεπεία και εις χείρας του ΙΚΑ ως τρίτου) ρυθμίζεται από το αρ. 145 Ν. 4270/2014 που αντικατέστησε το παραπάνω άρθρο 95. Σύμφωνα με αυτό, η κατάσχεση χρηματικής απαίτησης εις χείρας του Δημοσίου, ως τρίτου, γίνεται, τηρουμένων και των λοιπών όρων και προϋποθέσεων, οι οποίες προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία, με κοινοποίηση του κατασχετηρίου σωρευτικά:α. στην αρμόδια για την πληρωμή της συγκεκριμένης οφειλής του Δημοσίου υπηρεσία ή στην οικεία χρηματική διαχείριση β. στις αρμόδιες, για τη φορολογία εισοδήματος τόσο του καθ’ ου η κατάσχεση, όσο και του κατασχόντος, Δ.Ο.Υ. Στην περίπτωση του ΙΚΑ εξάλλου, το ίδιο το άρθρο 21 Ν. 2972/2001 ορίζει ότι το κατασχετήριο κοινοποιείται προς τη Γενική Διεύθυνση Οικονομοτεχνικών Υπηρεσιών του I.Κ.Α.

Η κατάσχεση εις χείρας του Δημοσίου ολοκληρώνεται μόνο από την ημερομηνία κοινοποίησης του κατασχετηρίου στην αρμόδια για την πληρωμή της συγκεκριμένης Read More

Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 40 του α.ν. 1846/1951 (Α` 179), κάθε παροχή που καταβλήθηκε αχρεωστήτως από το ΙΚΑ επιστρέφεται σ’ αυτό εντόκως. Ωστόσο, η αναζήτηση από τον ασφαλιστικό οργανισμό περιοδικών ασφαλιστικών παροχών μετά την πάροδο εύλογου χρόνου από την είσπραξή τους, ο οποίος πάντοτε κρίνεται αναλόγως των συνθηκών της εκάστοτε περίπτωσης, αντίκειται στην αρχή της χρηστής διοικήσεως αν οι παροχές αυτές έχουν μεν καταβληθεί αχρεωστήτως από τον ασφαλιστικό οργανισμό, ο ασφαλισμένος, όμως, τις έχει εισπράξει καλόπιστα.

Νομολογιακά έχει κριθεί ότι, η αναζήτηση των παροχών για διάστημα πέραν της πενταετίας, επιτρέπεται μόνο εφόσον κριθεί ότι αυτός που έχει εισπράξει τα αναζητούμενα ποσά τελούσε κατά την είσπραξή τους σε δόλο έναντι του οργανισμού, η κρίση δε για τη συνδρομή του δόλου πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς (Σ.τ.Ε. 3699/2015, 814/2012, 1619/2006 επταμ.,1601, 1835/2007, 154/2008, 2291/2009, 2070/2010). Ο δόλος, που αποτελεί τη νομική βάση της αναζήτησης και που πρέπει να βεβαιώνεται με πλήρως αιτιολογημένη κρίση, πρέπει να συντρέχει στο πρόσωπο του εισπράξαντος, από τον οποίο αναζητείται κατ` αρχήν η αχρεωστήτως καταβληθείσα παροχή.

Εάν, όμως, η αναζήτηση στρέφεται κατά τρίτου προσώπου διαφορετικού από τον εισπράξανταRead More

Σύμφωνα με το άρ. 4 παρ. 1 Α.Ν.263/1968, κάθε αυθαίρετος κάτοχος δημοσίου κτήματος, που ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και υπάγεται στην αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Δημοσίων Κτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών, είτε έχων τίτλο είτε στερούμενος αυτού, δικαιούται όπως, υπό προϋποθέσεις και εντός ορισμένης προθεσμίας, υποβάλει αίτηση στον αρμόδιο Οικονομικό Έφορο για την εξαγορά του εφόσον:

Α) Προκειμένου περί αστικού ακινήτου έχει ανεγερθεί επ’αυτού μόνιμο κτίσμα, που χρησιμοποιείται ως κατοικία ή επαγγελματική στέγη, ενώ ο ίδιος δεν έχει στην κυριότητά του άλλη ακίνητη περιουσία ανώτερη των 50 εκ. δρχ ή μέσο ετήσιο εισόδημα ανώτερο των 7 εκ. δρχ.

Β) Προκειμένου περί αγροτικού κτήματος, καλλιεργεί αυτό συστηματικά και ανελλιπώς

Γ) Προκειμένου περί αστικού ακινήτου, αυτό έχει έκταση το μέγιστο ίση με το εμβαδόν ενός αρτίου οικοπέδου, για τα εντός σχεδίου πόλεως ακίνητα, για τα δε εκτός σχεδίου πόλεως έχει έκταση το μέγιστον ίση με ένα στρέμμα.

Read More